Načini saznanja krivičnih dela i operativno planiranje
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 9 | Nivo: Internacionalni Unirvezitet Novi Pazar, Departman u Nišu

Opšte napomene
-Funkcija organa unutrašnjih poslova pri suzbijanju kriminaliteta odvija se najvećim delom u pretkrivičnom postupku. U vezi sa tim značajna su pitanja u kojoj meri se uspešno ostvaruje saradnja u pretkrivičnom postupku izmeđuorgana unutrašnjih poslova,državnog tužioca i suda na represivnom planu suprestavljanja kriminalitetu sa jedne strane i organa unutrašnih poslova i ostalih društvenis subjekata sa druge strane.
-Faza otkrivanja krivičnih dela i učinioca od strane organa unutrašnjih poslova u pretkrivičnom postupku,regulisana je odredbama XVIII glave čl.225 i 226 ovog zakona. Prema članu 225 ZKP,neophodan uslov za pokretanje aktivnosti organa unutrašnjih poslova,u smislu preuzimanja potrebnih mera i radnji radi otkrivanja krivičnih dela i njihovih učinilaca jeste dovijanje saznanja da je izvršeno krivično delo za koje se goni po službenoj dužnosti.To saznanje može biti različitog stepena verovatnoće ili istinitosti.
-Sticanjem tih prvih osnova sumnje o krivičnom delu ili učiniocu za koje se goni po službenoj dužnosti nastaje izričita zakonska obaveza postupanja od strane organa unutrašnjih poslova sadržanau članu 225 ZKP. Ta obaveza od se sastoji z preuzimanju oterativno taktičkih mera i radnji i postupaka s ciljem rasvetljavanja krivičnog dela i otkrivanja njihovog učinioca,onemogućavanja njegovog sakrivanja ili bekstva,kao i prokupljanja i obezbedjivanja predmeta i tragova koji mogu poslužiti kao dokaz.
-U ovoj početnoj fazi najčešće se preuzimaju opšte operativno taktičke mere i radnje: provera,utvrđivanje identiteta,osmatranje,prikupljanje obaveštenja,racija,zaseda i druge, a nešto ređe pojedine istražne radnje: uviđaj,presretanje,veštačenje i dr. To znači da osnovi sumnje svojim postojanjem i sadržajem stvaraju obavezu za organe otkrivanja da utvrde da li postoji krivično delo,pa ukoliko postoji,da se na osnovu te činjenice angažuju na rasvetljavanju svih činjenica u vezi sa krivičnim delom i učiniocem.
-Osnovi sumnje mogu po sadržaju biti različiti: 1) Osnovi sumnje koji ukazuju na izvršeno krivično delo,ali čiji je izvršilac i dalje neposznat; 2) Osnovi sumnje koji uz krivično delo ukazuju i na njegovog izvršioca; 3) osnovi sumnje koji ukazuju na određeno lice kao izvršioca krivičnog dela čija osnovna obeležja još uvek nisu odkrivena.
-Ukoliko ne postoje osnovne sumnje da je krivično delo izvršeno za koje se goni po službenoj dužnosti,ne bi postojao ni zakonski osnov postupanja,pa bi svako preuzimanje mera i radnji od strane organa unutrašnjih poslova predstavnjalo kršenje ustavom i zakonom utvrenih prava i sloboda građana. Osnovno polazište policijske kriminalističke delatnosti ne treba da bude samo prikupljanje informacija o izvršenim krivičnim delima,već ga teba usmeriti i na otkrivanje neposredne uzročnosti i problema koji mogu dovesti od kriminalnog ponašanja tj. Krivičnih dogadjaja.
2. Aktivnosti organa unutrašnjih poslova u prikupljanju saznanja o krivičnim delima i njihovim učiniocima
-Posebno su značajne one mere i radnje koje organ unutrašnjih poslova preduzima samoinicijativno. Da bismo je razlikovali od procesnog postupanja,ovu aktivnost mozemo da nazovemo kriminalističkom obradom. Sam način saznanja o osnovima sumnje i stepen razvijenosti njihovog sadržaja je različit.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]